Acne mag dan wel iets oppervlakkigs zijn, het dringt je huid binnen, het gaat dieper dan dat, héél diep zelfs. Dat kan ook Sofie van Tussen dromen en leven beamen. Als je acne hebt (gehad), begrijp je vast wel wat ik bedoel. Hier geef ik een overzicht van mijn ‘oppervlakkige’ leven met acne, mijn acnehistorie, over mijn uiterlijke strijd. In ‘Leven met acne – gevoelsleven’, vertel ik over mijn gevoelens over mijn leven met acne, over de innerlijke strijd.

Een strijd, want ja, dat is het ook. Een strijd met mezelf, met mijn uiterlijk, mijn innerlijk en met de wereld buiten mezelf. Hoe zoiets ‘simpels’ ook zo complex kan zijn, ik sta er zelf nog steeds van versteld. Met deze getuigenissen wil ik graag anderen, zowel acne’lijders’ als mensen die er (bijna) geen last van hebben, inzichten geven.

Zo hoop ik ergens ook dat ik op deze manier ook meer begrip kan laten opbrengen, zodat acné’lijders’ niet nóg meer hoeven te lijden, door vreemde, afkeurende blikken van anderen, of door goedbedoelde opmerkingen/adviezen die ‘common sense’ zijn (grote kans dus dat ze die al gehoord hebben en toepassen, maar zonder succes).

Mijn acnehistorie: eerste puist

Mijn eerste puist kreeg ik toen ik nog in de lagere school zat. Niet lang daarvoor hadden we het er zelfs over gehad in een van de lessen, over de pubertijd, hormonen en, ja, ook puisten. Er werd toen ook gezegd dat het maar tijdelijk was, maar dat bij sommigen de puisten zelfs na de pubertijd nog steeds aanwezig waren. Enkele afbeeldingen waren genoeg voor mij om direct al te weten dat ik het niemand zou willen toewensen, want zelf zou ik het nooit gehad willen hebben. Ik sprak het zelfs hardop uit thuis. Ik moet toegeven, het leven heeft gevoel voor humor. In mijn geval wel erg cynische. Dat is toch wat ik lange tijd dacht. Nu ik wat ouder en wijzer ben, weet ik wel beter. Alles heeft namelijk een reden. Daar kom ik later op terug.

Behandeling

Dus die eerste puist. Hallo daar, wat zie jij er lelijk uit, zou je a.u.b. zo snel mogelijk weg willen gaan? Dank u wel. Ik kreeg een flesje van de apotheker met een waterachtige vloeistof in. Onder de dop zat een applicator van stof, die bijna dezelfde omtrek had als het flesje zelf. Ik moest het meermaals per dag op de puist deppen en dan zou het als vanzelf weggaan. En wonder boven wonder, het ging weg! Het droogde gewoon uit! Ik kon wel een gat in de lucht springen. Hé, maar, wat is dat? Een andere puist, daar op mijn voorhoofd… Deppen maar! Nog voor deze goed en wel weg was, was er nog een nieuwe gekomen, en nog een, en nog een, … Het was een cirkel, een eeuwigdurende situatie. En het flesje was leeg. Een nieuwe dan maar. En maar deppen!

Pif, poef, paf en…

…

Lees verder in mijn gratis e-boek!

Wil je meer weten en verder lezen? Download dan mijn gratis e-boek Leven met acne. Hierin staat alles wat ooit op deze pagina stond en nog meer. Na al die jaren heb ik namelijk meer informatie vergaard hierover, met meer bronnen en in een beter gestructureerde vorm gegoten.

OF