In mijn jarenlange zoektocht naar dé oplossing, gouden en magische pil voor mijn acne te genezen, kwam ik dankzij mijn toenmalige coach terecht bij een bioresonantietherapeute. De coach had zelf ook zware acne gehad en was er dankzij de bioresonantietherapie helemaal vanaf. Dat beloofde dus! In de eerste sessie daar ontdekte ik o.a. dat ik blijkbaar lactose-intolerant was. Toen wist ik nog niet eens dat het bestond, laat staan wat lactose-intolerantie was. Sinds ik het 10 jaar geleden ontdekte, begon het wel bekender te worden. Maar nu nog steeds is er onduidelijkheid en zelfs verwarring met koemelkallergie. Vandaar deze blogpost.
Een bijkomende reden is ook om in feite iedereen, maar vooral de mensen die huidaandoeningen hebben – in het bijzonder mensen met acne dan – aan te sporen om voor zichzelf uit te zoeken of ze misschien – net als ik – ongeweten lactose-intolerant zijn. Want volgens mij zijn er veel meer mensen lactose-intolerant dan men in de wetenschap wilt toegeven (de reden waarom leg ik verderop wel uit). Je kan lactose-intolerantie op verschillende manieren achterhalen:
- Naar een centrum gaan voor een intense test (die soms vals negatief kan zijn)
- Naar een bioresonantietherapeut die tegelijkertijd je lichaam laat wennen aan stoffen waar het negatief op reageert
- Je kan ook een maand lang alle melkproducten weren en erna kaas of een glas melk drinken en zo merken wat je lichaam doet – of niet doet – kort erna.
- Een laatste manier is via spiertesten (kan bij de osteopaat of een andere holistische therapeut die deze techniek kan, of met een andere soort spiertest met behulp van een partner / vriend(in) ofwel met een compleet andere, snelle test op jezelf (zie de links voor een videodemonstratie).
Wat is Lactose-intolerantie?
Hierbij gaan we beide elementen even uit elkaar trekken en bespreken.
Wat is lactose?
Lactose is een suiker die in melk zit. Alle soorten dierlijke melk bevatten lactose, maar die van de koe meer dan andere. Het is dus een mythe dat mensen met lactose-intolerantie wel geiten- of schapenkaas kunnen eten. Praktisch gezien gaat dat, indien de intolerantie niet al te heftig is, aangezien er minder lactose inzit en dus minder reactie geeft.

Wat is intolerantie?
In tegenstelling tot een allergie, is een intolerantie geen reactie van het immuunsysteem. Bij een allergie kunnen mensen doodgaan door de hevigheid van de reactie van het lichaam. Bij een intolerantie wordt een bepaalde stof gewoon niet goed verdragen of niet goed verteerd wat voor klachten kan zorgen.
Lactose-intolerantie = gebrek aan lactase
Mensen die een lactose-intolerantie hebben, missen het enzym lactase in hun darmflora. Lactase breekt lactose af. Omdat mensen zonder lactase in de darmen geen lactose kunnen verteren, ontstaan er klachten.
Lactasepillen
Er bestaan lactasepillen, waardoor mensen met een lactose-intolerantie toch nog melkproducten kunnen eten, zonder de symptomen te krijgen. Het is wel als hulpmiddel bedoeld voor wanneer het niet anders kan, niet om dagelijks in te nemen en gewoon verder te blijven doen zoals ervoor. Je lichaam wilt je namelijk iets zeggen, dus kan je beter luisteren – om ook al de feiten dat melk sowieso niet goed voor ons is en dat er heel wat dierenleed bij komt kijken even daarbuiten te laten, ongeacht de propaganda van de melkindustrie (daar schrijf ik later nog wel een blogpost over). De pillen zijn ook niet zo goedkoop, wat nog meer reden is om gewoon melkproducten te laten voor wat ze zijn. Er zijn tegenwoordig genoeg alternatieven.
Waarom geen lactase?
Soms zit het in de genetica. Als je genen hebt die niet geprogrammeerd zijn om lactase aan te maken in je darmen (of de die specifieke genen staat ‘uit’), dan heb je helaas pech (of net chance? Daarover in een latere post meer). Dit wil zeggen dat je als baby en kind ook geen lactase had en dus toen ook al lactose-intolerant was.
Een ander scenario is een volledig natuurlijk proces. Het komt bij alle zoogdieren voor. Na de zuigelingentijd, hebben zoogdieren geen nood meer aan lactase, omdat ze geen moedermelk meer drinken. Wij mensen zijn de enige diersoort die dat nog wél doet. En niet eens ‘mensenmelk’, maar de melk van andere zoogdieren: vooral koeienmelk, maar ook geiten-, schapen-, … melk. Na onze zuigelingentijd gaat de lactaseproductie ook naar beneden tot er zelfs geen lactase meer wordt gemaakt. Omdat we van onze geboorte tot onze dood gewoon melk blíjven drinken, merken we niet meer de alarmsignalen van ons lichaam op. (zie verderop)
Ikzelf wist het niet eens, tot ik een maand lang niets meer innam van melkproducten. Vandaar ook dat ik meen dat er véél meer mensen lactose-intolerant zijn dan we tot nu toe denken.
Lactose-intolerantie ≠ koemelkallergie
Wees gerust, je bent niet de enige die de twee door elkaar haalt! In het begin wist ik zelf ook niet dat die twee compleet verschillende zaken zijn. Toen ik in het begin zocht naar een FB groep voor meer info en hulp bij bepaalde zaken, kwam ik eerst terecht in de groep voor de allergie. Daar stond een lijst van symptomen, maar ik herkende me daar niet helemaal in, dus vroeg ik hoe dat kwam. Daarop kreeg ik het antwoord dat ik waarschijnlijk intolerant was en niet allergisch. Ze verwezen me door naar de lactose-intolerantiepagina en daar zag ik een gelijkaardige lijst, maar wel met symptomen waar ik me wel helemaal in herkende. Een beetje verderop zet ik de twee reacties en hun symptomen naast elkaar.

Zoals hierboven al duidelijk werd, is een intolerantie niet hetzelfde als een allergie. Er zijn mensen die allergisch zijn aan melk, maar dat is dus iets compleet anders. Koemelkallergie komt het vaakst voor bij baby’s en kleine kinderen. De reactie van het lichaam is anders en de stof waarop wordt gereageerd ook. Bij de allergie gaat het om het afweersysteem dat de eiwitten in de melk afstoot.
Hieronder zet ik de twee naast elkaar.
Lactose-intolerantie | Koemelkallergie |
buikpijn | maagdarmstelsel: buikpijn, misselijkheid, buikpijn, braken diarree / verstopping prikkelend gevoel in mond |
buikkrampen | huid: rode huid, jeukende uitslag (netelroos), toenemend atopisch eczeem vochtophoping lippen, mond, ogen |
opgeblazen gevoel | luchtwegen: astmatische klachten, piepen, kortademigheid, benauwdheid, neus- en oogklachten |
winderigheid | hart- en vaatstelsel: bloeddrukdaling, duizeligheid, flauwvallen, anafylactische schok |
diarree | overig: ongemakkelijk gevoel, gedragsklachten, hoofdpijn, vermoeidheid, concentratieproblemen |
“Maar ik heb geen klachten”
Misschien heb je die wél, maar negeer je ze gewoon, of ben je het alarmsignaal al zovele jaren gewend dat je ze niet meer opmerkt. Zoals bij mij het geval was. Acne was voor mij nog het enige merkbare symptoom, tot ik een maand lang melkproducten liet staan en na die tijd écht wel nog eens een stukje kaas wilde eten. Binnen 5 minuten zat ik met diarree op de pot. Echt waar.
Je kan het vergelijken met een magazijn waar ze een constante alarmtoon opzetten. In het begin is het luid, duidelijk en stoor je je eraan. Maar als je er lang genoeg zit, wordt het achtergrondgeluid en let je er niet meer op. Tot ze het afzetten (een maand lang geen melkproducten meer eten) en plots weer opzetten (stukje kaas). Dan opeens merk je het weer wél.
Je lichaam zit ingenieus in elkaar en heeft het beste met je voor, dus alsjeblieft, luister er naar! Als je niet luistert naar de fluisteringen, gaat het roepen. Als je dan nog niet luistert, zijn de gevolgen veel zwaarder dan je nu voor mogelijk houdt. En dan denk ik aan ernstige, chronische ziektes bijvoorbeeld.
Wat kan je doen?
Je hebt in feite niet veel keuze eens je weet dat je lactose-intolerant blijkt te zijn:
- stoppen met melkproducten te eten (niet alleen goed voor de darmen, maar ook op vele andere vlakken zoals ook ik heb ondervonden!)
- lactasepillen nemen als je er niet om heen kan
- ofwel gewoon blijven verder doen zoals altijd, met het besef dat je je lichaam belast met iets wat het niet aankan, wat je op langere termijn kan bekopen.

Mijn ervaring na melkproductenvrij leven
Mijn geliefde kaas…
Geloof me, het nieuws kwam als een complete verrassing, zeker omdat ik elke ochtend een glas melk dronk, cornflakes met melk, regelmatig eens een yoghurtje at en dat ik kaas echt heel lekker vind (ja nu nog steeds). Dat glas melk was echt niet moeilijk, de yoghurt en melk voor de cornflakes ook niet, aangezien er toen al plantaardige alternatieven bestonden en gemakkelijk te vinden waren. Maar het moeilijkste van alles was de kaas laten liggen.
Kaas is verslavend
Dat blijkt ook normaal te zijn omdat er een stof in zit die verslaving in de hand werkt. Eens je terug 1 stukje eet ben je weer verslaafd blijkbaar. Alhoewel, zo 1 of 2 keer per jaar eet ik nog wel eens 1 sneetje omdat ik er zoveel zin in heb en toch krijg ik erna niet terug zoveel goesting om zelf weer kaas te kopen om er meer van te kunnen eten.
Vegan kaas!
Ondertussen heb ik zo’n jaar geleden ontdekt dat er vegan kaas bestaat! Dat is voor mij niet zo noodzakelijk, maar nu koop ik dat wel omdat ik dan iets meer variatie heb als beleg (vegetarisch vleesje, vegan kaas en vegetarische smoskes).
Geheel vermijden is uitdagend
Een ander ding dat een uitdaging was, was het vermijden van melkproducten in het algemeen, zeker als je bij je ouders woont en moet eten wat de pot schaft. Nog meer als daar heel wat sauzen (gemaakt met melk dus), blikvoer en kant-en-klare maaltijden tussen zitten waar melk of lactase (of andere bestandsdelen van melk) worden in verwerkt.

Oh en ik zou nog ijs vergeten ook nog! Ik ben verzot op ijsjes, dat stak dus wel erg aangezien er toen alleen nog maar vanille-soya-ijs bestond en ik niet zo fan ben van sojaproducten (ook met z’n wetenschappelijke redenen) én vanille niet m’n ding is. Daarnaast is m’n lievelingsdessert tiramisu… zucht.
Gelukkig zijn we nu 10 jaar verder en is er veel meer keuze in plantaardige melk, plantaardig ijs met verschillende smaken, vegan alternatieven voor kaas, mascarpone, … Het is nu dus véél gemakkelijker om melkproducten te laten voor wat ze zijn dan toen ik voor die uitdaging stond.
Lactasepillen, halleluja!
Dan moest ik maar de opgezette buik, buikpijn, krampen, winderigheid en diarree er maar bijnemen (en de huisgenoten natuurlijk ook omdat ik er niet aan kon doen, tenzij ze rekening hielden met mijn lichaam). Totdat ik na 6 jaar te weten kwam dat er lactasepillen bestaan. Sindsdien werd het gemakkelijker om gewoon mee te kunnen eten of gewoon eens voor dat lekkere restaurantgerecht te gaan zonder angst voor gênante taferelen.
Effecten op lichaam
Acne verbeterde aanzienlijk
Uiteraard had het vermijden van melkproducten een effect op mijn lichaam. Het eerste was vooral dat mijn acne minder rood zag en ook wat verminderde. Wat ik toen leerde was dat melkproducten ontsteking in de hand werken. Mijn acne was dus duidelijk minder ontstoken. Omdat ik mijn lichaam niet meer belaste met iets dat het niet kon verwerken, werd mijn acne beter. Tja, die ongewenste stoffen moeten érgens naartoe en als dat niet kan via stoelgang, heeft het lichaam een laatste uitweg: de huid. De acne ging er niet volledig van weg, maar de link met melk was voor mijn lichaam wel heel duidelijk.
Sterkere nagels
Een ander, eerder verrassend effect was dat mijn nagels sterker werden. Ik had altijd al broze nagels. Ze waren dun, braken snel af en deden pijn bij het ’tikken’ op een oppervlakte. Nadat ik geen melkproducten meer nam, werden ze dikker, langer en deden ze geen pijn meer.

Verkeerd advies
Ik weet nog dat op m’n 16e mijn gitaarleerkracht zei dat ik meer melkproducten moest eten om mijn nagels beter te laten groeien, maar ik dronk toen al elke dag een glas melk, at cornflakes met melk, yoghurt, kaas en melkchocolade (en waarschijnlijk nog meer andere verborgen melkproducten). Dus nóg meer zou echt niet meer gaan. Pas 3 jaar later, toen ik stopte met gitaar en melkproducten, werden m’n nagels beter. Oh de ironie!
Algemeen
Natuurlijk voelde ik me ook pakken beter. Minder opgezwollen buik na het eten, minder winderigheid, minder buikpijn en krampen, what’s not to like? Alleen al daarvoor zou ik zijn gestopt met melkproducten. Niet veel later leerde ik nog veel meer over melk wat me nog minder zin gaf om terug te keren naar voorheen. Dat komt nog wel in een aparte post.
Lactose-intolerantie is niet de enige oorzaak van acne!
Zoals je al hebt gelezen in mijn eigen verhaal, was lactose niet de enige factor voor mijn acne. Het beterde wel na het schrappen van melkproducten, maar het ging niet volledig weg. In de jaren daarna ging ik op zoek naar andere therapieën, wetenschappelijk onderzoek, ervaringen van lotgenoten etc om alle oorzaken van mijn acne te ontdekken, om ze allemaal te elimineren en weer een gezonde en gave huid te krijgen. Dat is me uiteindelijk 2 jaar geleden gelukt. Toen kon ik voor het eerst de eindejaarsfeesten acnevrij vieren! Dus was het dubbel feest.
Holistisch e-boek met alle oorzaken van acne en hoe je van acne af geraakt
Doorheen de jaren hield ik al mijn onderzoek en ervaringen met mijn experimenten bij. Dat alles heb ik in een holistisch e-boek (Leven zonder acne) gegoten waarin alle mogelijke oorzaken van acne staan, ook oorzaken die bij mij geen of nauwelijks een factor waren. Mijn lichaam is namelijk niet dat van een ander. Wat bij mij doorslaggevend was, is bij jou mogelijks maar een minifactor. Als je niet weet wat de oorzaken kunnen zijn, kan je ook niet bij jezelf testen of het een verschil geeft. Voor meer informatie verwijs ik door naar de infopagina over Leven zonder acne. Of je kan het via het formulier hieronder als gratis e-boek downloaden.
Mijn wens is niets liever dan dat iedereen een goede levenskwaliteit kan genieten dankzij o.a. een gezond lichaam. Daar hoort dan ook bij dat ik wens dat iedereen met acne – en huidproblemen in het algemeen – weer een gave huid krijgt op een verantwoordelijke en gezonde manier. Een manier die het lichaam ondersteunt ipv belast of kapotmaakt (zoals Roaccutane). Een manier waar het hele lichaam dus baat bij heeft met als kers op de taart ook een gezonde huid. Ik kan alleen mijn kennis en ervaring delen, de keuze om daar ook iets mee te doen is volledig aan jou.
Veel liefs,
Eén reactie